Life's Good

Έχω παραμελήσει το blog για λίγο καιρό, κυρίως για τρεις λόγους. Κατ' αρχήν, ήμουνα στη Λισαββώνα μέχρι τις 28 του Μάρτη. Κι ο λόγος που πήγα εκεί ήταν, ας το πούμε, επαγγελματικός (βοηθούσα τον Felix ν' αδειάσει το μαγαζί του, αφού θα μετακομίσει στην Αθήνα πριν το Καλοκαίρι). Ο δεύτερος λόγος είναι οτι τη Πέμπτη κάηκε η οθόνη του υπολογιστή (που δεν είναι καν δικός μου), και χάρη στο καταπληκτικό service της LG, έχω σήμερα μια ολοκαίνουρια οθόνη (να' ναι καλά η εγγύηση). Ο τρίτος λόγος είναι πως αυτή τη περίοδο έχω τόσα πράγματα μέσα στο μυαλό μου που ειλικρινά δε ξέρω απο που να ξεκινήσω να λέω. Όχι πως είμαι υποχρεωμένος να τα μοιραστώ, αλοίμονο, απλά ήθελα να τα βγάλω απο μέσα μου (τουλάχιστον να γλυτώσω απ' τις αυπνίες που με βασανίζουν τις τελευταίες μέρες).

Η καμένη οθόνη (RIP) μου έδωσε την ευκαιρία να συνηδητοποιήσω τρια πράγματα:

- Είναι σχεδόν θλιβερό το πόσο εξαρτάται η διάθεση (και μερικές φορές ψυχολογία μου) απο ένα μάτσο κυκλώματα.

- Η ελληνική τηλεόραση δε θα μπορούσε να 'ναι χειρότερη.

- Μετά απο έξι ώρες ποδηλασίας στους δρόμους της Αθήνας, ξέρεις πως θα ένιωθες αν κατρακυλούσες απο ένα γκρεμμό με δεμένα τα χέρια.