Πάγωσε ο χρόνος
Είμαι άνθρωπος που αγαπάει πολύ τις εκπλήξεις. Όταν αυτές είναι ευχάριστες φυσικά. (Αν και δυσκολεύομαι να φανταστώ κάποιον που αγαπάει και τις δυσάρεστες εκπλήξεις. Απο την άλλη, δυσάρεστες θεωρούνται οι εκπλήξεις που προκαλούν αρνητικά συναισθήματα σ' αυτόν που εκπλήσσεται, οπότε και συνεπάγεται ότι κανείς δεν αρέσκεται στις δυσάρεστες εκπλήξεις.)
Τώρα λοιπόν θα μιλήσω για εκπλήξεις. Οι σημαντικότερες που μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο μυαλό, είναι τρείς. Η πρώτη έκπληξη είναι μια που αφορά τον πολυαγαπημένο μου Felix, όταν έλαβα στο κινητό μου μήνυμα ότι το πακέτο που (υποτίθεται πως) είχε στείλει για τα εικοστά πρώτα μου γενέθλια, μόλις ήρθε, κι είναι έξω απ' τη πόρτα μου.
Η δεύτερη και τρίτη έκπληξη αφορούν τη λατρεμένη μου μαμά, που όσο πιο πολύ την αγαπάω, τόσο λιγότερο της το δείχνω (Να θυμηθώ να δείξω στη μαμά μου ότι την αγαπώ). Καθώς ετοιμαζόμουνα λοιπόν να βγώ ενα βράδυ (Αυγούστου; Ακόμη δε καθάρισα το σκουριασμένο μου μυαλό) η μαμά μου που αγαπώ μού έκανε την ερώτηση που λίγο πολύ όλα τα γκέϊ παιδιά του πλανήτη τρέμουν, μ΄εναν τόνο κι ένα ρυθμό που δε χρειάζεται να ΄σαι σπουδασμένος για να καταλάβεις ότι πρόκειται για κάτι κρίσιμο.
Να σου κάνω μια ερώτηση;
Κι όπως όλα τα γκέϊ παιδιά του πλανήτη, κι εγώ ήξερα τότε ότι αυτή είναι η πιο SOS ερώτηση που μπορεί να κάνει μια μάνα στο παιδί της. Δεν το παίρνει το ποτάμι σκέφτηκα, ενώ την ίδια ώρα είχα έτοιμη την απάντηση κρυμμένη στο λαιμό, λίγο πιο πάνω απ' το Μήλο του Αδάμ.
Είσαι straight;
Αυτή η κλισέ έκφραση που λένε κάποιοι "Χάθηκε η Γη κάτω απ' τα πόδια μου" ή "Ο χρόνος πάγωσε για λίγο". Τίς έβρισκα απίστευτα γελοίες. Μέχρι εκείνη τη στιγμή. Γιατί εκείνη τη στιγμή, όλα αυτά που κοροίδευα, συνέβαιναν σ' εμένα. Και διόλου δε με νοιάζει που βοηθώ στην επιβίωση ενός διαχρονικού κλισέ.
Μαμά! Φυσικά!
Και το 'πα και με θυμό κιόλας. Λες και με πρόσβαλε η αδιάκριτη ερώτηση μιας μάνας που θέλει να ξέρει τι σκατά γίνεται με τον γιό της. Η αλήθεια είναι πως, ακόμα μετανιώνω που δεν είπα την αλήθεια στη μαμά μου εκείνη την ημέρα, υποθέτω πως θα με γλίτωνε απο πολύ κόπο, και υποθέτω ακόμα πως για να ρωτάς μια τέτοια ερώτηση, πάει να πεί πως είσαι έτοιμος ν' ακούσεις και την απάντηση, όποια κι αν είναι αυτή.
Η τρίτη όμως έκπληξη που με συντάραξε ακόμα περισσότερο ήταν μια άλλη ερώτηση που μου 'κανε η μαμά μου προχθές απ' το τηλέφωνο.
Τί θα κάνεις τελικά; Θα μείνεις Αθήνα;
Εδώ θα πρέπει να συστηθώ όμως, για να καταλάβετε γιατί με εξέπληξε αυτή η ερώτηση.
Γειά σας. Με λένε Henry Grey, κατάγομαι απ' τη Πάφο της Κύπρου και είμαι τελοιόφοιτος στην Αθήνα, μετά απο τρια χρόνια σπουδών. Οι γονείς μου θέλουν να επιστρέψω στην Κύπρο, με το που τελειώσω τη σχολή εδώ. Αλλά εγώ θέλω (κατα ένα 80% - θα το συζητήσουμε άλλη φορά) να μείνω μόνιμα στην Αθήνα.
Οπότε τώρα καταλαβαίνετε γιατί εκπλάγηκα όταν άκουσα αυτό. Είναι έτοιμη η μαμά μου να κόψει τον ομφάλιο λώρο; Συνηδητοπίησε πως αν επιστρέψω στη Κύπρο θα διακόψω τη σχέση μου με τον Felix; Είναι μήπως ώρα να πάω για ύπνο, γιατί είναι ήδη 6:36 το πρωί;
Καληνύχτα σας.
Τώρα λοιπόν θα μιλήσω για εκπλήξεις. Οι σημαντικότερες που μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο μυαλό, είναι τρείς. Η πρώτη έκπληξη είναι μια που αφορά τον πολυαγαπημένο μου Felix, όταν έλαβα στο κινητό μου μήνυμα ότι το πακέτο που (υποτίθεται πως) είχε στείλει για τα εικοστά πρώτα μου γενέθλια, μόλις ήρθε, κι είναι έξω απ' τη πόρτα μου.
Η δεύτερη και τρίτη έκπληξη αφορούν τη λατρεμένη μου μαμά, που όσο πιο πολύ την αγαπάω, τόσο λιγότερο της το δείχνω (Να θυμηθώ να δείξω στη μαμά μου ότι την αγαπώ). Καθώς ετοιμαζόμουνα λοιπόν να βγώ ενα βράδυ (Αυγούστου; Ακόμη δε καθάρισα το σκουριασμένο μου μυαλό) η μαμά μου που αγαπώ μού έκανε την ερώτηση που λίγο πολύ όλα τα γκέϊ παιδιά του πλανήτη τρέμουν, μ΄εναν τόνο κι ένα ρυθμό που δε χρειάζεται να ΄σαι σπουδασμένος για να καταλάβεις ότι πρόκειται για κάτι κρίσιμο.
Να σου κάνω μια ερώτηση;
Κι όπως όλα τα γκέϊ παιδιά του πλανήτη, κι εγώ ήξερα τότε ότι αυτή είναι η πιο SOS ερώτηση που μπορεί να κάνει μια μάνα στο παιδί της. Δεν το παίρνει το ποτάμι σκέφτηκα, ενώ την ίδια ώρα είχα έτοιμη την απάντηση κρυμμένη στο λαιμό, λίγο πιο πάνω απ' το Μήλο του Αδάμ.
Είσαι straight;
Αυτή η κλισέ έκφραση που λένε κάποιοι "Χάθηκε η Γη κάτω απ' τα πόδια μου" ή "Ο χρόνος πάγωσε για λίγο". Τίς έβρισκα απίστευτα γελοίες. Μέχρι εκείνη τη στιγμή. Γιατί εκείνη τη στιγμή, όλα αυτά που κοροίδευα, συνέβαιναν σ' εμένα. Και διόλου δε με νοιάζει που βοηθώ στην επιβίωση ενός διαχρονικού κλισέ.
Μαμά! Φυσικά!
Και το 'πα και με θυμό κιόλας. Λες και με πρόσβαλε η αδιάκριτη ερώτηση μιας μάνας που θέλει να ξέρει τι σκατά γίνεται με τον γιό της. Η αλήθεια είναι πως, ακόμα μετανιώνω που δεν είπα την αλήθεια στη μαμά μου εκείνη την ημέρα, υποθέτω πως θα με γλίτωνε απο πολύ κόπο, και υποθέτω ακόμα πως για να ρωτάς μια τέτοια ερώτηση, πάει να πεί πως είσαι έτοιμος ν' ακούσεις και την απάντηση, όποια κι αν είναι αυτή.
Η τρίτη όμως έκπληξη που με συντάραξε ακόμα περισσότερο ήταν μια άλλη ερώτηση που μου 'κανε η μαμά μου προχθές απ' το τηλέφωνο.
Τί θα κάνεις τελικά; Θα μείνεις Αθήνα;
Εδώ θα πρέπει να συστηθώ όμως, για να καταλάβετε γιατί με εξέπληξε αυτή η ερώτηση.
Γειά σας. Με λένε Henry Grey, κατάγομαι απ' τη Πάφο της Κύπρου και είμαι τελοιόφοιτος στην Αθήνα, μετά απο τρια χρόνια σπουδών. Οι γονείς μου θέλουν να επιστρέψω στην Κύπρο, με το που τελειώσω τη σχολή εδώ. Αλλά εγώ θέλω (κατα ένα 80% - θα το συζητήσουμε άλλη φορά) να μείνω μόνιμα στην Αθήνα.
Οπότε τώρα καταλαβαίνετε γιατί εκπλάγηκα όταν άκουσα αυτό. Είναι έτοιμη η μαμά μου να κόψει τον ομφάλιο λώρο; Συνηδητοπίησε πως αν επιστρέψω στη Κύπρο θα διακόψω τη σχέση μου με τον Felix; Είναι μήπως ώρα να πάω για ύπνο, γιατί είναι ήδη 6:36 το πρωί;
Καληνύχτα σας.
posted by henrygrey at 5:57 π.μ.
4 Comments:
kalinixta stelio
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Very nice text, who is Felix by the way?Is he in Athens too? I know exactly how you felt when your mum asked you about your sexuality and whether you want to stay in Athens. I live in London and we go throught the same questions very often but I think that she has accepted it now anyway. Stay in Athens if that's what you want to do!
Dear friend I don't envy you, I have been wtere you are. I live in the uk, parents in northern Greece. What do I choose? A happy life with my boyfriend or opression by the parents demands?mmm, stay in Athens with Felix, there is where love is......
Δημοσίευση σχολίου
<< Home